‘Mijn moeder kon mij geen Duitse woordjes overhoren zonder dat blaffend te doen’

Margo Pluijter is beleidsadviseur en speelt in de theatervoorstelling ‘Overleven is Herinneren’ een verzetsvrouw die samen met anderen drie concentratiekampen overleefde. ‘De hechtheid van de groep was deel van hun overlevingskracht en dat is wat het stuk laat zien.’ 

Fragmenten van het interview uit het artikel van Hogeschool Rotterdam:

… ‘Wat de vrouwen kenschetst is dat ze onderling heel erg solidair waren, vriendschappen hadden en elkaar erdoor sleepten. Het waren veelal jonge meiden, vaak studenten van twintig tot vijfentwintig jaar die humor gebruikten om te overleven. Een keer in de zoveel tijd kregen ze bijvoorbeeld schone kleren. Dat was willekeurig bij elkaar geraapt en paste natuurlijk niet. Daarmee gingen ze dan modeshows houden; zo maakten ze van een linten en vodden een kanten lingeriesetje. Ze hadden dan de grootste lol en dat hielp hen weer door de dag heen. De hechtheid van de groep was deel van hun overlevingskracht en dat is wat het stuk laat zien. Het is niet alleen zware kost maar ook humor, en het gaat over samenwerking en vriendschap.”…

…‘Mijn ouders hebben de oorlog heel duidelijk meegemaakt, dat speelde zeker een rol in ons gezin. We mochten niet naar de Duitse tv kijken, in ieder geval niet waar zij bij waren, en mijn moeder kon mij geen Duitse woordjes overhoren zonder dat blaffend te doen. Woorden als mitkommen, aussteigen en aufmachen waren zeer beladen. De oorlog was dus erg aanwezig. Ik merk nu aan mijn eigen dochter dat de oorlog voor haar echt ver weg is. Ik ben nog net van de generatie die de verhalen van overlevenden heeft gehoord en dat ook nog kan doorgeven. Dat is denk ik ook een reden waarom ik dit nu doe. En ik merk nu door Oekraïne dat de oorlog weer veel dichterbij is en dat doet ook wat met ons spel. Het is intenser.”…

Lees het hele artikel op de website van de Hogeschool

Foto: (c) Margo Pluijter

Dappere verzetsvrouwen op de planken

GOUDA Het dichtslaan van wagondeuren, de locomotief die langzaam op gang komt, het snerpende geluid van de remmen. In de trein zitten 28 vrouwen die hun rol zo overtuigend spelen, dat het stuk je naar de strot grijpt.

Het theaterstuk speelt zich af in WOII en is gebaseerd op het boek ‘Samen eervol overleefd’ van Hans Suijs. De Gouwenaar beschrijft de deportatie van 200 Nederlandse verzetsvrouwen, waaronder zijn tante Cis van Vugt naar Ravensbrück en Dachau, waar zij moesten werken in de AGFA-fabrieken. Geen mannen, geen Duitse soldaten, alleen sterke vrouwen die in hun eigen kracht en solidariteit de bron van hun overleven vonden.

Peter Meijer is de regisseur, die al in 2019 het script schreef voor deze voorstelling met als titel ‘Overleven is herinneren’. Door corona kon hij tweemaal niet doorgaan. 

Lees het hele artikel: hier in de Goudse Post