Tijdens mijn werk als Casemanager Dementie bezoek ik dagelijks mijn cliënten thuis. Ik zie en hoor tijdens deze bezoeken, dat de herinneringen aan de oorlog vaak levendig en echt zijn. Het ziektebeeld van de dementie laat de cliënten het verleden weer levendig en opnieuw ervaren, de herinneringen aan deze tijd geven soms gevoelens van angst en onrust. Door de dementie vervagen het besef van het nu en het heden. Het onderscheid tussen verleden en de huidige realiteit is vaak niet te maken. Daardoor wordt het verleden beleefd als de beleving van het nu….. en dus als levensecht.
‘Soms staat de wereld op zijn kop
ligt de toekomst niet voor je
maar achter je’
uit; Kus me nog eens wakker van Gerrit Molenaar en Bert Verhoeff
Meedoen aan deze theatervoorstelling “ Overleven is Herinneren “ laat zien dat ik met respect en veel waardering kijk naar wat onze oudere generatie heeft meegemaakt. En wat zij hebben betekent voor ons land. Ik hoop daar een bescheiden bijdrage aan te kunnen leveren. Het spelen met een groep vrouwen, die allen kiezen om mee te doen geeft ons een gezamenlijk doel: de herinnering laten spreken.
Met liefdevolle groet,
Machteld van Rosmalen (Zij speelt de rol van verzetsvrouw Joukje Smits)
