Het getal 28 heeft voor mij een betekenis gekregen. Net als 652. De massaliteit van WOII is enorm. De vele concentratiekampen, de tienduizenden bedden in de schamele barakken, die keurig volgens een vaste industriestandaard werden gebouwd evenals de bedden en de “matrassen”. In ons theaterstuk werken we eigenlijk alleen met de bedden en de matrassen en enkele hekken.
Vandaag begon een van de speelsters aan de fabricage van de matrassen. 180 cm x 80 cm en dat 28 keer, als symbool voor de 652 vrouwen die dit hebben doorstaan. Knippen en naaien. Volgende week gaan alle speelsters hun eigen matras vullen en dichtnaaien.
Het komt steeds dichterbij en op deze manier zakken we allemaal in ons project waarin we vertellen over de ongelooflijke veerkracht, het incasseringsvermogen van de vrouwen uit kamp Vught. En dan ruiken wij er alleen maar aan…
Bewondering is wat ons rest en de wil het door te vertellen.
Door: Peter Jan Eckstein
Klinkt heftig en indrukwekkend, ik kom zeker naar de voorstelling ❤
Dat is ontzettend leuk om te horen. Het is inderdaad een heftig en indrukwekkend verhaal. Het is mooi dat ook de moed en de kracht van de vrouwen om samen te overleven heeft gezorgd dat deze vrouwen deze kampen overleefden. Samen zingen, cabaret, handwerkjes maken, cadeautjes en ook verzet en solidair zijn met elkaar. Ook vandaag de dag doen vrouwen “gewoon” wat er van ze verwacht wordt en vergeten we dat onze daden klein en groot een grote impact hebben in onze omgeving en het leven van anderen. Het wordt een mooi voorstelling en we zien er naar uit!