Leven op het spel…

Veel jonge meisjes zetten tijdens de oorlog hun leven op het spel als koerierster en realiseren niet hoe belangrijk hun rol is die dreigt te verdwijnen tussen de heldhaftige verhalen.”

Jonge Historici doen onderzoek naar de getuigenissen van verzetshelden.

Het oral history project ‘Verhalen over verzet’ wil graag nog één keer het woord geven aan ooggetuigen van het verzet, onder het mom van: ‘nu het nog kan’. Maar achter die uitspraak volgt ook meteen een groot vraagteken. De Nederlanders die uit eigen ervaring over het verzet kunnen vertellen moeten op zijn minst rond de negentig zijn. Kunnen mensen op deze leeftijd nog wel vertellen over hun herinneringen van ruim zeventig jaar geleden?

Met dit project willen Andere Tijden, het Historisch Nieuwsblad en het Nationaal Comité 4 en 5 mei zoveel mogelijk belangrijke ooggetuigen uit het verzet vastleggen, want er zijn nog zo veel verhalen die we nog nooit gehoord hebben en die zeker niet verloren mogen gaan. 

Lees meer hoe dit te werk gaat en waarom de bovenstaande quote van Marie Blommaart typerend is voor de vele verzetsvrouwen en dat ook voor onze voorstelling de drijfveer is geweest om de persoonlijke verhalen aan u te vertellen: http://www.jhsg.nl/op-zoek-naar-de-laatste-verzetsstrijders/

Ravensbrück-les-bains (zalig oord)

Ravensbrück-les-bains (zalig oord)

Als ik bij mijn machine zit te denken
Aan Ravensbrück-les-bains, dat zalig oord
Die plaats bekend om al zijn mooie vrouwen
Zie ‘k weer wat daar mijn oog heeft bekoord

Nooit zal ik vergeten die stralende dag
Aan het Ravensbrücker strand
Al wat het Lager aan schoonheid bezat
Lag uitgestald in ‘t witte zand

‘k Zie weer dat bultige bottige been
Die magere rug, ‘t bot steekt erdoorheen
Die weeld’rige pieken zo dor en zo steil
Die badhanddoek, pardon, ‘t is geen dweil

Nooit zal ik vergeten die schitterende pracht
Van het Ravensbrücker zomertoilet
De mode brengt ons dit jaar een blauwgrijze streep
Bij voorkeur gekreukeld en geplet

Mijn trommelvliezen worden bont en blauw
Door ‘t lieflijk gekrijs ener hysterische vrouw
In mijn badstoel met de poten omhoog
Houd ik mijn zonnepakje droo-oo-oog

Bron: ‘Hoor de vrouwen zingen’, liedjes uit Vught en Ravensbrück;
Literair Eetcafé Miller, 1987